آرمان سلیمی؛ علی عزیزی؛ منصوره توان؛ زهرا کریمی
دوره 4، شماره اول ، شهریور 1397، ، صفحه 55-69
چکیده
در مطالعه حاضر هفت جمعیت بومی گیاه بن سرخ (مجموعاً 70 نمونه) از سه استان غرب ایران مورد مطالعه قرار گرفت. از نشانگرهای مولکولی ISSR جهت تعیین میزان تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت بنسرخ استفاده شد. از ...
بیشتر
در مطالعه حاضر هفت جمعیت بومی گیاه بن سرخ (مجموعاً 70 نمونه) از سه استان غرب ایران مورد مطالعه قرار گرفت. از نشانگرهای مولکولی ISSR جهت تعیین میزان تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت بنسرخ استفاده شد. از تعداد 14 آغازگر بکار برده شده در این مطالعه 94 باند با وضوح بالا بدست آمد (با میانگین 6.7 باند برای هر آغازگر) که از آنها 84 باند (91.4 %) چند شکل بودند. تجزیه خوشه ای بر پایه ماتریس تشابه ژنتیکی جاکارد و با روش UPGMA، نمونه های بن سرخ را به 8 گروه تقسیم نمود. تجزیه به مختصات اصلی (PCOA) نتایج تجزیه خوشه ای را تا حد زیادی تأیید نمود. مقدار تشابه ژنتیکی نمونه ها در دامنه ای از صفر تا 0.75 بدست آمد. بیشترین شباهت ژنتیکی (0.75) مربوط به دو نمونه از جمعیت سقز و کمترین (صفر) متعلق به یک نمونه از جمعیت اراک با دو نمونه از جمعیت مهاباد مشاهده شد. در بررسی ساختار ژنتیکی جمعیتها با استفاده از نرم افزار STRUCTURE جمعیتها به چهار زیرجمعیت تقسیم شدند. آغازگر IS5 با شاخص نشانگری MI 2.41، آغازگر IS24 با قدرت تفکیک Rp 6.49 و آغازگر IS20 با میانگین اطلاعات چند شکل 0.36 PIC به عنوان آغازگرهای برتر در این مطالعه شناخته شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از نشانگر ISSR یک روش کارآمد و قدرتمند مولکولی در پیمایش تنوع ژنتیکی گیاه بن سرخ می باشد. یافته های این پژوهش می تواند در برنامه های به نژادی بنسرخ در آینده به ویژه روشهای مبتنی بر تلاقی استفاده شود.