گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران
چکیده
این تحقیق به منظور ارزیابی تنوع و تایید مولکولی گونه گز روغنی به روش بارکدگذاری DNA انجام شد. بذور مورینگا جمعیت‌های گز روغنی موجود در ده منطقه بلوچستان شامل بنت، کشیگ، دسک، روستای مدحی، نسفوران، کناردان، ورودی تنگ فنوج، دهان و هفت دختران جمع‌آوری و در گلدان کشت شد. پس از گذشت سه ماه و استقرار کامل گیاه DNA از نمونه‌های برگی جدا و ناحیه ITS2 روی آنها تکثیر و تعیین توالی شد. توالی‌ها به روش ClustalW توسط نرمافزار Mega7 همردیف سازی، خوشهبندی و تعیین شباهت و فاصله ژنتیکی شدند. شباهت درون گونه‌ای نمونه‌های مورینگا بلوچستان بالا و در محدوده 9/99 درصد تشخیص داده شد. در تحقیق حاضر ITS2 از نظر شناسایی تنوع ژنتیکی درون گروهی نتوانست ده نمونه بلوچستان را از هم جدا کند. لذا جهت بررسی قابلیت در ارزیابی تنوع ژنتیکی بین گونه‌ای آزمون دیگری انجام شد بدینصورت که از توالیهای سایر گونه‌های خانواده مورینگا در NCBI استفاده و با توالی مورینگا تحقیق حاضر همتراز شد. توالی نمونه مورینگا بلوچستان با توالیهای گونه peregrine اتیوپی همولوژی در حدود 92 درصد نشان داد. تبارزایی در این روش نشان داد که جمعیت‌های مورد مطالعه به پنج گروه تقسیم شدند و مشخص گردید که گونه‌های مشابه در یک شاخه کنار هم قرار گرفتند. توالی نمونه مورینگا بلوچستان با توالیهای گونه peregrine در یک گروه قرار گرفت. از آنجاییکه گونه مورینگا موجود در بلوچستان بر اساس کلیدهای مورفولوژیکی در فلور ایران peregrine معرفی شده است، نتایج این تحقیق نیز همین گونه را از طریق مولکولی شناسایی و تایید کرد.
)